Sam Nelson Mandela powiedział, że tylko Morgan Freeman może go zagrać. Aktor dostał więc rolę jako pierwszy z obsady.
Twórcy filmu chcieli, by jakiś dobrze znany brytyjski aktor zagrał ojca Francoisa Pienaara. Ostatecznie w roli tej obsadzono mało znanego aktora z RPA - Patricka Lystera.
Samolot z wizerunkiem Chestera Williamsa ma cztery silniki w czasie lotu. Chwilę później, po wylądowaniu, ma już tylko dwa silniki.
Widoczny w filmie czterosilnikowy samolot Airbus A340 (z wizerunkiem Chestera Williamsa na kadłubie) został wprowadzony na wyposażenie South African Airways w 2000 roku, czyli pięć lat po finałach Mistrzostw Świata w rugby.
W czasie finału można wyraźnie zobaczyć, że zawodnicy obu drużyn noszą buty Nike Air Legend. Ta seria butów pojawiła się na rynku dopiero w 2008 roku.
Pod koniec filmu można zauważyć czarnoskórego mieszkańca RPA noszącego sponsorowaną przez Nike koszulkę Springboksów. Nike zaczęła jednak sponsorować drużynę dopiero pod koniec lat 90. XX wieku.
Podczas końcowej sceny, drużyna przebiega obok samochodu Hyundai Getz, którego produkcja rozpoczęła się w 2002 roku, natomiast akcja filmu rozgrywa się w latach 90.
Film kręcono w Kapsztadzie i Johannesburgu (RPA).
Wszystkie mecze rugby nakręcono na stadionie Ellis Park w Johannesburgu, czyli tam, gdzie naprawdę się rozegrały. Stadion zmienił się od 1995 roku, więc James J. Murakami zbierał informacje o jego dawnym wyglądzie. Graficy komputerowi dopełnili później efektu.
Sceny przed domem Nelsona Mandeli nakręcono przy jego prawdziwej rezydencji w Johannesburgu, podczas gdy sceny wnętrz powstały w Kapsztadzie (RPA).
Gabinet prezydenta, w którym Nelson Mandela i Francois Pienaar spotykają się po raz pierwszy, nakręcono w biurach Union Buildings w Pretorii. Do tego momentu nie kręcono tam zdjęć do żadnego filmu.
Aby przygotować się do roli Francoisa Pienaara, Matt Damon intensywnie trenował w Gardens Rugby Club pod okiem Chestera Williamsa, który sam był zawodnikiem reprezentacji RPA w 1995 roku.
Ulubiony zespół Nelsona Mandeli, Soweto String Quartet, został wynajęty do pracy nad filmem.
W jednej ze scen Springboksi zwiedzają więzienie. Pokazywana wtedy cela to naprawdę ta, w której Nelson Mandela był uwięziony przez 24 lata.
Morgan Freeman jest leworęczny, ale na potrzeby filmu nauczył się pisać prawą ręką, by jeszcze bardziej przypominać Nelsona Mandelę.