Temat wyeksploatowany do cna, ale mimo tego zapowiadał się po pierwszym odcinku całkiem, całkiem, tak do oglądnięcia. Niestety im dalej w las, tym... gorzej. Brak logiki - niekonsekwencja w scenariuszu (wisiorek i kot, odciski palców na wisiorku, Sara z rodzicami podczas burzy a późniejsze zachowanie jej ojca, zabawa w chowanego w ogrodzie, którą zapamiętał chłopiec), przewidywalność (toporne, czasem rozpaczliwe zwroty akcji, które rzekomo mają widza wyprowadzić na manowce, niestety, nie wyprowadzają, irytują jedynie), niepotrzebne dłużyzny (scena w lesie i wakacje z duchami), idiotyczne zachowanie policjantów, szczególnie dawnego kolegi z pracy ojca Sary (motyw jednego mądrego wśród morza głupców jakoś świeżością nie grzeszy). In plus: gra aktorska, plenerowe ujęcia, klimat i muzyka podczas końcowego przesłuchania.